ఆశ

చిల్లులు పడిన నడిమంత్రపు సమాజం లోంచి కొత్త ప్రపంచాన్ని చూడాలని
చనిపోయిన మానవత్వానికి అమ్మనయి ప్రాణం పోయాలని
రేపటి మాయలో పడకుండ నేటికి పురుడు పోయాలని
గుండె పొరల్లో దాగి మరుగున పడిపోతున్న "ఆనందం" అనే భావాన్ని మల్లి పెదవులఫై వికసింప చేయాలనీ
పిజ్జాల బర్గర్ల మాయలో పడకుండ అమ్మ చేతి గోరుముద్దలను ఆస్వాదించాలని
ద్వేషం క్రోదం అసూయా అనే విష వలయాల నుంచి మనసును దూరంగా ఉంచాలని
ఫెసుబుక్ మత్తులో ప్లాస్టిక్ ప్రేమలకు నాంది పలకకూడదని

       ఈ "globalization" ప్రపంచం లో "నా ఆశ తీరుతుంది అంటారా?"

ఏమో చూద్దాం ఒక్కోసారి కాలం గారడి చేసే కారుణ్య మూర్తి కూడా!!!

                                                         

నా ఫోటోగ్రఫి